Krtistien Michiels, interviews in Dutch

Over de recent overleden Johan Anthierens lees ik in de Morgen van maandag 27 maart 2000 een citaat van Paul Goossens: 'Jij ontsnapte aan de ziekte van het cynisme.'

Is het nog mogelijk te ontsnappen aan het cynisme wanneer deze manier van 'naar het leven kijken' in je eigen omgeving niet meer als een ziekte beschouwd wordt, maar als een logische en natuurlijke manier van overleven? Als een 'cool ' levensstijl? Als de enige weg die makkelijk te bewandelen valt? Fragmenteren om te overleven.
Mijn generatie heeft tijdens haar opleiding het postmodernisme geademd, gegeten, gedronken, geleefd.( Wij hebben er individualisme en cynisme van gemaakt: ons eigen kleine verhaal. En nu?
Of ben ik nu te cynisch?
Wordt jij geconfronteerd met deze houding in de opleidingen die je geeft? Indien ja, hoe sta je ertegenover?

Als docent heb je zowel jongens als meisjes begeleid in hun projecten. Bestaat er zoiets als een vrouwelijke of mannelijke blik? Beschouw je je eigen blik als mannelijk?
Leeft de discussie rond de genderproblematiek nog onder de jongeren waar jij mee werkt? Zie je daar een evolutie in?
Tot welke discussie leidt bijvoorbeeld een tentoonstelling als 'Borderline'? (Ik weet dat hieromtrent in het Rits binnenkort een dag georganiseerd wordt: debatten over de hegemonie in de kunst. Ook de tentoonstelling 'Gestoorde vorsten' maakt deel uit van het debat, als ik me niet vergis. Het zou interessant zijn indien we je indrukken van die dag zouden kunnen bespreken.)

Hoe heb jij de opkomst en de evolutie van de nieuwe media beleefd, meerbepaald internet? Spelen de nieuwe media een rol in de leefwereld van jonge theatermakers en/of theaterwetenschappers? Inhoudelijk? Vormelijk?
Kunnen deze media wel deelhebben aan life performance? Mag dat? Wordt dat gestimuleerd? Wordt daarover nagedacht binnen de context van de opleiding? Wordt er gedacht aan mogelijke kruisbestuivingen tussen nieuwe technologieën en life performance? Wordt er nagedacht over de performance waarde van pakweg webcam projecten?
Kan een webcam project iets toevoegen aan life performance? En omgekeerd? (B.v. Multimedia project van KunstenFESTIVALdesArts, website rond 'Enterrer les morts et réparer les vivants' van Tsjechov in een regie van Armel Roussel: www.kunstenfestivaldesarts.be/utopia/nl)

Nog meer discussievoer:
Rudi Laermans schreef in Etcetera 59 van maart 1997: 'Alle kunsten zijn tot een on-hedendaags bestaan in de marge gedwongen, maar de podiumkunst bereikte zelfs nooit het ultieme stadium van de modernistisch-conceptuele kunst. Op de drempel van de eenentwintigste eeuw wordt het allicht stilaan tijd om te (h)erkennen dat dit esthetisch genre nog niet eens de twintigste eeuw heeft gehaald.' De nieuwe media (hij heeft het voornamelijk over cameracultuur) kunnen volgens hem het genre niet redden.

Zullen we dan toch maar cynisch worden?

Cynisme, gender, nieuwe media: drie soorten vragen, maar niet los te zien van elkaar. In feite is deze lijst eerder een basis voor discussie dan een vragenlijst in de strikte zin van het woord. Antwoorden hoeft dan ook niet systematisch.

Vragen voor een interview met Geert Opsomer, Kristien Michiels-20 april 2000